هزار حرف نگفته

چشمانت را ببند ای شهید !

بحث اینکه زن در جامعه حضور داشته باشد یا نه، نیست  ! این مسئله مدتهاست که حل شده و همه می دانیم که اسلام هیچ منعی برای حضور و اهمیت حضور زن در جامعه ندارد بلکه اسلام حدود حضور زن را مشخص کرده است. بحث پوشش و نوعپوششش هم نیست چه اینکه در زمانه ی ما ، هم با چادر می شود بی حجاب بود وهم بی چادر می توان با حجاب بود...

 مسئله، مسئله ی حضور بی حد و مرز ، شهوت انگیز ، تحریک کننده و گناه آلود زنان و دختران , و گاهی مردان است که آرامش مردان و زنان جامعه را برهم زده است.

جدا از دختران مانتویی رنگارنگ (یا جدیداً به طور معناداری ساپورت پوش..)، چادری‌های مدرن هم زیاد شدند. چادری‌ها دو دسته‌‌ شدند،گروهی که از پوشش شان راضی‌اند و گروهی که این پوشش برایشان یک اجبار است و از سر ناچاری می پوشند ولی چادری می پوشند که هیچ پوششی ندارد و هزار کشش ایجاد می کند.حالِ  بد حجاب ها و بی‌حجاب‌ها هم که بماند، آن‌ها از این شاکی هستند که چرا پوشش در ایران امری اختیاری نمی‌شود،آنکه می‌خواهد پوشش اسلامی داشته باشد و آنکه می‌خواهد نداشته باشد، مثل جوامعی مانند ترکیه، سوریه، لبنان و ....

در این اوضاع و احوال ما هر روز مشاهده می‌کنیم که برخی دختران شهرمان پر رنگ و لعاب‌تر از همیشه در کوچه، خیابان، دانشگاه و یا محل کار ظاهر می‌شوند و.شاید فکر کنیم که آنها از غربی ها الگو برداری می کنند ولی  حتی در غرب هم این نوع حضور رنگارنگ وجلوه گری درکف جامعه و خیابان دیده نمی شود.!  خلاقیت دختران ایرانی به حدی رسیده که ظاهراً برای پوشیدن لباسهای هنجار شکن و ظاهر شدن درکوچه و بازار کورس گذاشتند. زنان از پوشیدن لباس های تنگ و تحریک کننده و مدل موهای هرگونه ای و آرایشهای شهوت آلود یا داشتن انواع عریانی ها که هر روز هم یک عضو جدیدی عریان می شود و عرضه می کنند، هیچ ابایی ندارند.

نگاههای حرام، معنی دار و .... در جامعه جولان می دهد و امنیت دینی و روحی در جامعه متزلزل شده است،  حیا و دین هم از کف جامعه رخت بر بسته.

پس در چنین شرایطی برای رفتن به خیابان وخرید مایحتاج خود  باید موقع  آغاز یا پایان کاسبی بازاریان برویم، در غیر اینصورت با وضع موجود که گویی خیابان با اتاق خلوت شوهر اشتباه گرفته شده ، چیزی جز گناه و اختلاط و از دست رفتن ایمان عایدی ندارد. و خوشا به حال مردانی که رزق و روزی آنها از این محیط بدور است.

تفریح گاه ها و طبیعت و مناظر طبیعی که بماند،  این آیات الهی که انسان برای آرامش روان و ستایش حق تعالی باید ازشان استفاده کند ، دچار حضور زشت و زننده و راحت دین گریزان شده و باید افسوس خورد که  چه ها نمی کنند.!

حالا اینها تقصیر کیست؟! ..... مردم ؟.......مودیان فرهنگی ومذهبی ؟.......یا مسئولین که همه چیز را در قوانین خلاصه می‌کنند؟

بله، در اینکه غیرت دینی مردم کم شده و هر روز هم بیشتر می‌پذیرند که جامعه تغییر کرده است ، حرفی نیست و این خود یک مسئله است!

ولی روی سخن من در این مقال بیشتر با مسئولین امر است.

اینطور که از شواهد برمی َآید مسئله ی حجاب و عفاف از برنامه های وزارت ارشاد کنار گذاشته شده و جای آن را گرفتن آرامش مومنین و دینداران و احیای آرامش بی دینان پرکرده است.

   اگر دختر بدحجاب ایرانی در مسابقات ورزشی جام را تصاحب می کند چندین بار تصویر و قلم و مصاحبه ی او پخش می شود، ولی کسی چون خانم سمیه حیدری جودوکار ملی که در آسیا مقام می گیرد و برای روی سکو رفتن چادر خود را شرط می کند در هیچ رسانه ای بیش از یک بار دیده نمی شود...چرا؟!

یا صدا و سیما می آید و در روز انتخابات با نشان دادن تصاویر زنان بدحجاب ،به اینکه اینها هم مشغول رای دادن هستند افتخار می کند و برجسته سازی می نماید، مع الوصف به نظر می رسد آیا بعد از این می شود مسئله ی حجاب را اصلاح کرد.؟

در تریبون های فرهنگی وسیاسی شهر هم در خصوص حجاب فقط تذکری ساده بیان می شود و تمام. اینکه این مسئله در جریانِ شور و مشورت و اصلاح قرار می گیرد یا نه ، با خداست.

نقد به مسئولانی است که امور  فرهنگی را مدیریت می کنند  و در گیرودار کاغذ بازی و صورتجلسه نویسی هستند!! صرف برگزاری همایش و تجلیل و تقدیر و گزارش نویسی برای مراجع بالاتر ، بر هیچ سازمانی فعالیت فرهنگی به حساب نمی آید و دردی را دوا نمی کند ، اینها باید بیاید در میدان ، همه ی این اهداف همایش ها و تصمیمات  باید کاربردی شود ، باید به گونه ای شود که لازم الاجرا باشد و هیچ حقی نتواند آن را نقض کند. گفته می شود برخورد قهری را نشاید... ولی سوال اینجاست آیا برخورد ارزشی هم نشود ، یا حتی به فکر اینکه برنامه ریزی انجام شود و اصلاح صورت گیرد و طبق زمانه مان عمل نمود، نباید باشیم. کارشناسان حقوق بگیر و حقوق نگیر ما کجایند...؟!  چرا در برنامه های اخیر فرهنگیِ شهر، حجاب دغدغه نیست؟

  از واعظین و سخنرانان شهر هم انتظار به حقی می رود که در این زمینه موثرتر وارد عمل شوند و کسانی که جمع های هیثتی و فرهنگی را اداره می کنند باید شایسته تر از قبل و مدام و مستمر به مسئله ی دینی و ارزشی حجاب و عفاف بپردازند، از این تجمعهای مردم استفاده کنند و دغدغه داشته باشند که انشاء اله جامعه سالم و ایمانی داشته باشیم.  به هر حال هر چه باشد اینجا شهر شهید همت است ، شهر علما و فرهیختگان نابغه اعصار است و تا دیرتر نشده باید فعالیت کرد.

ما وظیفه داریم و باید جواب شهدا وخانواده های شهدا را بدهیم..... امیدوارم.